Wielka szkoda, że nie dostaliśmy mięsistej kampanii nawiązującej lub nawet odtwarzającej przygody z trylogii Władcy Pierścieni, bo gra idealnie się do tego nadaje. Marzyłem wręcz o poważnej wyprawie Froda, Gandalfa i całej reszty Drużyny – niestety – dostałem bajeczkę dla dzieci. Jest to jedno z największych rozczarowań tego roku.

Wstyd mi oznaczyć tę grę, że #bezpradu . Bo jak bez prądu, skoro appkę mieć muszę by ożywić to wielkie pudło. By na nowo poczuć zapach drzew Rivendell, usłyszeć plusk Anduiny lub zranić swe owłosione stopy o kamienie Morii, muszę mieć tę cholerną appkę. Czyż stara dobra wyobraźnia nie powinna nam starczyć za walutę rozrywki? Gdy tak czytam co piszę, to myślę, że odcisk trzydziestki na karku jest silniejszy niż długowieczność poczciwego Bilba. Nie mam przecież pojęcia czy Tolkien pochwaliłby epapierosy zamiast poczciwej fajki lub komputer zamiast maszyny do pisania. A przecież Podróże przez Śródziemie mimo, że nieidealne to naznaczone jego duchem. Wszak rozprawiamy się z orkami, pomagamy potrzebującym wnosząc blask w samo serce ciemności, łapiemy znajdzki i biegamy po wielobarwnym świecie. To wszystko w nim jest, a mimo to czuję pewien niedosyt, czuję, że obserwuje mnie krwawe oko aplikacji, które jednocześnie kusi bogactwem małych decyzji, oprawia moją grę o dźwięki i głębię nieosiągalną w tekturowym medium. Kusi i zaprasza do kolejnego scenariusza, ale jednocześnie martwi, że nos mój w ekranie tkwi, w mym pięknym, jedynym, w mym.. skarbie. Tak, ta gra to skarb, mój skarb, mój!

Klimat na duży plus, chyba czas najwyższy przyzwyczaić się do aplikacji w grach przygodowych. Faktycznie czuć przygodę, duża losowość, ale to chyba element obowiązkowy gier przygodowych. Na pewno nie raz jeszcze zagram, czekam na kolejne dodatki :)