Gra abstrakcyjna z ciekawym pomysłem na planszę do gry. Mamy tu doczynienia z trzypoziomową planszą, na której będziemy rozsypywać proszek w kolorze gracza. Proszek będziemy mogli rozsypywać zgodnie z kartami, które zagramy i z tym gdzie aktualnie stoi nasz pionek. Punkty zdobędziemy na koniec gry za proszki które zostaną na planszy do końca gry - im wyżej tym więcej punktów, za proszki w naszym kolorze, które będa się znajdować u innych graczy oraz zebrane cukierki.
Gra jest ciekawym abstraktem, który pozwala nam rywalizować na poziomowej planszy. W grze nie ma nudy ani przestojów, cały czas coś się dzieje, nawet jeśli nie jest nasz ruch to obserwujemy czy aby przypadkiem ktoś nas zaraz nie obsypie proszkiem. Negatywna interakcja jest tu na porządku dziennym, jednak nie ma się co martwić. Ktoś nas obsypał? Zapewne za chwilę my obsypiemy kogoś innego. Podczas rozgrywki możemy fajnie pokombinować, jednak gra nie jest bardzo mózgożerna. Raczej z serii lekkich i przyjemnych rozgrywek, w której możemy innych trochę podenerwować.
Gra dla osób lubiących kolorowe gry, z prostymi i przystępnymi zasadami. Osoby mające trudności z przestrzennym wyobrażaniem sobie różnych układów mogą mieć lekkie problemy, przynajmniej w początkowych partiach. Rozgrywka jest dużo ciekawsza w 3 lub 4 osoby. Podczas rozgywki w 2 osoby, na plaszny jest dużo więcej przestrzeni i mniej obsypywania siebie nawzajem co czyni grę mniej atrakcyjną w mojej opini.

Rozgrywka angażuje, jest dynamiczna. Bardzo mi się podoba warunek zakończenia rozgrywki. Decyduje tutaj wyczerpanie zasobów (kart bądź żetonów). Wszytko jasne, przejrzyste, bez żadnego dodatkowego dogrywania rund. Podoba mi się również ciągła rywalizacja i kombinowanie: jak swoim kolorem mogę trafić w pionek przeciwnika, a może lepiej zebrać żetony słodyczy albo może to jest ten dobry moment, aby przenieść się na wyższy poziom. Każda tura daje szereg możliwości. No i jest ładna i kolorowa. Zdecydowanie jest tu spora estetyczna przyjemność z grania (ach te pionki!). Oczywiście jest kilka minusów. Są gracze, którzy nie lubią się tłuc, ścigać i przepychać. Holi nie jest grą dla nich. Tu do wyboru mają mnóstwo gier z własnymi planszetkami, na których bez większych przeszkód mogą sobie zbierać punkty. Tutaj też trzeba się trochę pogarbić, co jest niewygodne. Można również niechcący trącić planszę i wszystko rozsypać. Mi osobiście, średnio przypadł do gustu wariant zaawansowany. Mam wrażenie, że te dodatkowe warunki punktacji zostały dodane na szybko, z braku lepszych pomysłów. Jednak, aby być zupełnie szczerym, zdarza mi się korzystać z tej opcji, aby urozmaicić sobie rozgrywkę. No i na koniec, nie w każdym wariancie liczbowym równie dobrze rozgrywka się skaluje. Nie zmienia to faktu, że Holi bardzo polecam, nawet jeżeli ktoś ma cały regał abstraktów. Jest tu wszystko za co lubię ten rodzaj gier, a dodatkowo dostaję emocjonującą i bezpośrednią interakcję z przeciwnikami, która powoduje chęć kolejnej i kolejnej rozgrywki.

Ocena wydawcy.

Spodziewałem się znacznie lepszej gry po tym tytule.
Proszę nie zrozumieć mnie źle- ona nie jest najgorsza, gra się w nią przyjemnie, ale sądziłem że to będzie gra logiczna na wyższym poziomie rozkminu.
Zatem ode mnie solidna ocena na 6, gdyż wykonanie, jest bardzo fajne, pomysł na 3 poziomową plansze świetny, jest w niej interakcja pomiędzy graczami całkiem przyjemna.