Gra mnie i mojego męża urzekła od pierwszego zagrania.
W zasadzie każdy komu została przez nas pokazana – jest nią oczarowany. Mimo że nie zdobyła tylu nagród co jej „starsza siostra” to moim zdaniem przebija ją o głowę.
To co ją odróżnia od 6.bierze!, to zdecydowanie większy stopień „mózgożerności”. Po prostu jest mniej losowa.
Oczywiście nadal karty na ręku, jak i karty na stole są wynikiem tasowania i losowego rozdania. Oczywiście zawsze pozostali gracze mogą ci przeszkodzić i pomieszać szyki. Jednakże gracz może samemu zdecydować ile kart zagra, które zagra i przede wszystkim w jakiej kolejności je zagra. Poza tym nie zawsze unika się brania kart, wszak liczy się ogólny rozrachunek. Jednym słowem, w 5.bierze! można się już pokusić o pewnego rodzaju strategię czy taktykę. W tej grze zdecydowanie można i trzeba myśleć, ale jednocześnie nadal jest ona na tyle prosta, że śmiało nadaje się na grę towarzyską czy grę rodzinną.