Dolina Królów

Egizia
Dolina Królów

Polska premiera: 2012
Globalna premiera: 2009
Polscy wydawcy: Bard Centrum Gier
Globalni wydawcy: Hans Im Glück
Liczba graczy: 2-4
Czas gry: ok. 90 min
Wiek: 12+

Kategorie: Strategiczne
7.0 /10
na podstawie 1 ocen
Ocena gry
0.0 /5
na podstawie 0 ocen
Próg wejścia

Sam faraon zlecił Ci budowę!

Oto strategiczno-ekonomiczna przygoda w starożytnym Egipcie. W grze „Dolina Królów” uczestnikom (od 2 do 4) zostało przydzielone odpowiedzialne zadanie. Faraon zażyczył sobie wiekopomnych budowli na swoją część- świątyń, Sfinksa, obelisku i piramid. Czy uda Ci się je wznieść przed innymi? Czy Twoje architektoniczne arcydzieła przetrwają próbę czasu? I czy sam faraon będzie z nich zadowolony?

„Dolina Królów” to polskie wydanie popularnej gry „Egiza”. Przez trwająca przez 5 tur partię, będziemy się starali zyskać jak najwięcej punktów zwycięstwa. Przygotowanie do pojedynczej gry podpowiada instrukcja. Jak wygląda gra? „Dolina Królów” jest osadzona w starożytnym Egipcie, więc jak w rzeczywistości, całość mechanizmu oparta jest o Nil. Gracze w swoich turach rozdysponowują robotników, wzdłuż płynącej rzeki, na prawym brzegu. Ciekawym zabiegiem jest to, że możemy położyć robotnika, tylko pole niżej niż nasz poprzednik (ewentualnie na tym samym polu, w specjalnych przypadkach), ponieważ Nil ciągle płynie. Gdy wszyscy robotnicy zostaną rozstawieni, muszą zostać nakarmieni- zbożem z zebranych pól. Jeśli takowych nie posiadamy, musimy ponieść karę w punktach zwycięstwa. Jeśli robotnicy zjedli pozyskują nam kamienie potrzebne do budowy. Na lewym brzegu Nilu przygotowane są talie kart, które w trakcie gry „Dolina Królów” możemy pozyskać. Niektóre dają nam korzyści stałe i punkty zwycięstwa, inne są jednorazowego użytku i wymagane jest ich odrzucenie po wykorzystaniu. Po 5 turze „Egiza” dobiega końca, a my przyznajemy punkty i sprawdzamy kto został ulubieńcem faraona.

„Dolina Królów” to świetnie działająca gra, wywodząca się z Niemiec. Łatwo wyjaśnić zasady i wciągnąć nowych uczestników, zarażając ich fascynacją do ekonomicznych tytułów. Tym bardziej, że „Egiza” jest jednym z lepszych przedstawicieli tego gatunku. Sprawnie przebiegające tury, sprytne wykorzystanie robotników, kombinacje związane z kartami, a to wszystko by zapewnić swoim dziełom sławę i miano kolejnego cudu świata starożytnego!