Proste a jednak daje po zwojach mózgowych. Mnie nie porwała jak i większość gier kafelkowych. Przynajmniej bardziej dynamiczna niż Carcassonne.

Nie ma gier idealnych, dlatego nie ma 10-tki. Mimo to Kakao jest grą, którą polecam zawsze i wszędzie, jako świetny tytuł rodzinny oraz grę dla początkujących graczy. Zasadny są naprawdę proste, a przy tym kombinowania jest zaskakująco sporo. W kakao można zarówno zagrać sielankowo, jak i zacięcie powalczyć o punkty. Moim zdaniem jest to tytuł, który zwyczajnie dobrze mieć w kolekcji, ponieważ spasuje on do wielu sytuacji.

Gra na rodzinne spotkanie - TAK!
Tytuł do wciągnięcia kogoś w świat planszówek - TAK!
Przyjemny filer - TAK!

Jedynym minusem jest chyba tylko to, że szybko znika z półek sklepowych, a G3 Polska czasem ociąga się z dodrukiem gry i dodatków. No tak, są jeszcze dodatki, które zwyczajnie warto mieć.

Kubek gorącego kakao, tym jest ta gra. Smakowita, odprężająca, relaksująca. Można grać ostrzej, rywalizacyjnie, tak jak kakao da się pić na wyścigi. Naprzemienne układanie szachownicy z kafli dżungli i kafli pracowników ma w sobie coś z medytacyjnego transu, który zamienia mózg w kalkulator do przeliczania każdego potencjalnego ruchu na możliwe do zdobycia punkty. Operowanie narysowanymi na krawędziach meplami tak, żeby ugrać jak najwięcej jak najlepszych akcji potrafi rodzić nieoczekiwane konsekwencje dzięki zasadzie dokładania kafli dżungli, co może odpalić bonusowe akcje dla każdego gracza, który przyczaił się w sąsiedztwie ze swoimi meplami. Trochę walki o przewagi w świątyniach na pewno nikomu zbytnio nie zaszkodzi. Do Kakao można dosypać całe garści dodatków wedle upodobania i doprawić sobie grę do smaku. Familijny delikates od mistrza dobrze przyrządzonych mechanik, Phila Walker-Hardinga.