Byczą grę poznałam już dobrych kilka lat temu i na stałe weszła do listy tych gier, które cyklicznie wracają na nasz stół.
Jej ogromną zaletą (poza niewielkim rozmiarem, co jest dość oczywiste dla karcianki) jest niski próg wejścia. Mimo, że gra została doceniona przez Stowarzyszenie MENSA, jej zasady można wytłumaczyć w dosłownie pięć minut.
Nowi gracze (nawet tacy, którzy wcześniej niewiele mieli wspólnego z grami planszowymi) już w pierwszej rozgrywce czują się komfortowo, a co za tym idzie odczuwają przyjemność grania. Dość szybko przychodzi też kombinowanie.
Po drugie, gra jest niezależna językowo i kulturowo. Nie jeden raz pozwoliła nam przełamać lody w mieszanym towarzystwie.
Ostatnia, aczkolwiek chyba najważniejsza kwestia to, to że gra zdecydowanie należy do tych, które wciągają i nigdy nie kończy się na jednej partii. To, że karty zagrywa się jednocześnie sprawia, że nie wszystko można przewidzieć. Każda rozgrywka budzi spore emocje i chęć odegrania się.

Fajna gra imprezowa. Im więcej osób tym lepiej. Wzbudza dużo pozytywnych emocje. Jest losowa i potrafi się dłużyć - szybsza w wersji elektronicznej.

Spoko karcianka. Mały rozmiar, więc można wziąć w podróż. Zasady łatwe. Minusikiem jest losowość.

Dobra gra do piwka, chociaż potrafi zająć troszkę miejsca na stole. Najlepiej gra się od 4 osób i więcej. Baaardzo boli jak trzeba dołożyć tą szóstą kartę i zgarniać te karne punkty. Ale gra się na tyle szybko że ma się ochotę na kolejną partie.