DanielBrzost

w serwisie od: 15-08-2021 r.

Napisz wiadomość Napisz wiadomość

Statystyki:

28

ocenionych gier

28

napisanych opinii

3

polubień opinii

27

gier na półkach

Oceny Użytkownika (28)

Niepożądani goście

Niepożądani goście

8

Zagadka tysiąca i jednej śmierci Woodruffa Wilsona domaga się rozwikłania.
Jedno jest pewne, że ten mord został ukartowany. Gracze wymieniając się dobierany mi co rundę kartami śledztwa zdobywają nowe dowody i poszlaki, które zaznaczają na bardzo po ręcznym i stylowym arkuszu. Detektywi rywalizują o to, kto jako pierwszy odpowie na pytania, kto, dlaczego oraz czym, żeby błysnąć geniuszem tak, aż reszcie graczy oko zbieleje.
Mariaż karcianki z wykreślanką udał się nad wyraz dobrze. Mechanika wymiany kart pomiędzy śledczymi dodaje taktycznego smaczku, bo nie zawsze na interesujące nas tematy dostaniemy pożyteczne informacje.
Bardzo satysfakcjonuje ten etap rozgrywki, gdy na po a zgranym arkuszu zaczynamy widzieć jakiś wzór, który przybiera kształt roboczej hipotezy. Z każdą nową kartą możemy wyeliminować pewne możliwości i dążyć do skrócenia listy podejrzanych.
Rozwiązanie sprawy w Niepożądanych Gościach wywołuje nieodpartą chęć opowiedzenia innym, jak się do tego doszło, a nie ma nic lepszego od spontanicznego chełpienia się zwycięstwem.

07 grudnia 2021, 20:40

Draftozaur

Draftozaur

8

Draftowanie przeuroczych dinozaurzych mepelków i umieszczanie ich na wskazanych kostką siedliskach tak, żeby były z tego punkty, a nie wzajemne wymieranie to nie tylko bardzo przyjemne zajęcie ale też szalenie inspirujące.
Czy wiecie, że...
Wykopaliska przeprowadzone na eurosuchej pustyni, na terenach bogatych w złoża skamieniakości, rzuciły nowe światło na powstanie i ewolucję draftozaurów.
Wszystko zaczęło się od malutkiej trocinki, która rozwinęła się w wiórek, będący zaczątkiem całej gałęzi organizmów drewnożywych.
Ukoronowaniem tej linii ewolucji są draftozaury występujące w różnorodnych kształtach i kolorach.
Najnowsza spiskowa teoria wyjaśniająca zagładę dinozaurów brzmi tak, że na komecie spadły na Ziemię korniki z kosmosu, które spowodowały zagładę drewnożycia.

07 grudnia 2021, 16:59

Sen

Sen

8

Tak piękna, jak o niej mówią i tak dobra, jak chodziły słuchy.
Szybko łapie się rytm gry i setka kruków mija ekspresowo.
Można zażywać przed snem.

07 grudnia 2021, 16:41

Kruki

Kruki

Karciane, Rodzinne

7

Drewniane kruki w wyścigu "ptako a ptako" rzucają sobie karty pod nogi, bo co pasuje jednemu, może przeszkodzić drugiemu i wice-kruka.
Pierzaste yin-yang.
Świetna gra.

07 grudnia 2021, 16:32

Głębia

Głębia

10

Cel: zdobyć trzy karty celów z pięciu.
Cel... uświęca środki.

Moralność trzeba zostawić na powierzchni, bo w Głębi jest zbędnym balastem.

Nurkujesz po kolorowe kostki skarbów, za kóre kupisz upragnioną kartę celu, o ile ten drugi cię nie wykiwa.

Zanurzasz się na czterech kafelkach ułożonych naprzemiennie głęboką i płytką stroną. Kiedy zostaną wydobyte wszystkie kostki z płytki, jest ona odwracana na drugą stronę i po kolejny zestaw płyniesz już na innych zasadach.

Płytki zawierają rosnąco od jednej do czterech kostek. Żeby zgarnąć łup trzeba dołożyć odpowiednią ilość kart pasujących kolorem. Suma wartości kart określi zwycięzcę, który wynurzy się z nagrodą. Na głębinie wygrywa ten, który ma uzbierane po swojej stronie więcej od rywala, a na płyciźnie jest odwrotnie.

I teraz twist, który zmienia tą kąpiel w pływanie z rekinami. Możesz dorzucać karty po stronie przeciwnika. Potrzebujesz ostatniej niebieskiej kosteczki, a leży taka samotna na płyciźnie, to wrzuć mu tam niebieską trzynastkę i bądź pewien, że już nic nie zrobi. Ale co się dzieje, kiedy ty połasiła się na niebieską, on sprzedał ci żółtą dwójkę na głębinie. Kiedy ty weźmiesz niebieską, jak dołiżysz po swojej stronie byle jaką błękitną kartę, to ten drań zgarnie żółtą i czerwoną. Tutaj każdy ruch się liczy, a wszystkie karty liczysz dwa razy. Nie da się dwa razy wskoczyć do tej samej płytki.

Nurkujesz za pomocą ręki ośmiu kart. Wykładał jedną i dobierasz jedną. Musisz dołożyć pod kolor kostki. Jeśli nie masz możliwości wykonania ruchu, odkrywasz rękę i w ramach swojej akcji dociągasz nową ósemkę. I płyniesz po skarby.

Mała, sprytna, wredna gra.
Uwielbiamy.

07 grudnia 2021, 16:26

To jest napad!

To jest napad!

7

Prosta i przyjemna licytacyjna karcianeczka z ładnie ilustrowanymi kartami.
Fajnym twistem w To jest napad! jest to, że na każdej karcie są różne kolory i wartości, więc można ją dopasować do jednego z dwóch wagonów napadanego pociągu i w miarę elastycznie reagować na sytuację na torach.

W telegraficznym skrócie rozgrywka wygląda tak, że posyłamy członków swojej malowniczej bandy właściwym kolorem karty pod odpowiedni wagon w nadziei zdobycia tam przewagi. Sumujemy wartości zagranych kart i wiemy, komu przypadają łupy.

Szybka karcianka do wyciągnięcia na przykład w pociągu.

07 grudnia 2021, 16:21

Wyprawa do El Dorado – Demony dżungli

Wyprawa do El Dorado – Demony dżungli

8

Dodatek do Wyprawy do El Dorado bardzo komplikuje życie śmiałków. Karty demonów to uprzykrzone zapychacze ręki. Ich siedliska trudno ominąć, a feralne żetony nękają graczy na wiele sposobów. Często sami pchamy się w objęcia klątw i z premedytacją wdeptujemy w demony, bo niektóre pola są połączone tworząc kuszące skróty. Żetony z jaskiń i pola eliminujące karty z gry stają się niezwykle cenne. W sukurs przychodzą towarzysze wyprawy, którzy różnicują talie graczy, a w obozie można spotkać dziwnie znajome postaci na bardzo pomocnych kartach.

07 grudnia 2021, 15:35

Wyprawa do El Dorado

Wyprawa do El Dorado

10

Adapt. Improvise. I składaj talię.
I ty możesz zostać Bearem Gryllsem planszowej dżungli!
Wyprawa do El Dorado nauczy cię podstaw plansziwego surwiwalu.
Modularna plansza zapewnia nowe wyzwania.
Masz cztery karty na turę, więc zagrywaj mądrze.
Dopasuj trasę do ręki, buduj talię do warunków na planszy.
Kupuj z myślą o kolejnym etapie.
Czyść rękę, kiedy masz okazję.
Kartograf w talii jest na wagę złota.
Byle przetrwać do dodatku 😁

07 grudnia 2021, 15:30

Zamek

Zamek

9

Kiedy ktoś zrobi lepsze Carcassonne niż Carcassonne, to jest to Reiner Knizia i jego Zamek.
Więcej zamkowego klimatu jest w tym Zamku, bo tworzymy swoją kafelkową Arkadię w obrębie zamkowych murów i już przez to jest bardzo stylowo i zamczyście.
Z racji zamkniętego pola budowy częściej dochodzi do konfliktów interesów, sporów terytorialnych i przepychanek na dróżkach.
Tor punktacji na murach też odgrywa niebagatelną rolę. Umieszczone na nim losowo żetony z bonusami dają konkretne premie, na które warto się połasić, celując swoim wynikiem punktowym w pola, na jakich leżą.
Nic, tylko grając, czekać na dodatek.

07 grudnia 2021, 15:26

Jaś i Małgosia

Jaś i Małgosia

10

Z czego są te pierniczki? Baba Jaga goni nas, czy to my ścigamy ją?
Jaś i Małgosia bardzo udanie łączy układanie kafelków z kooperacyjną zabawą w berka dookoła chatki.
Żeby wygrać, trzeba podwędzić pięć pierniczków z chatki nie dając się capnąć i samemu nie wpadając na Babę Jagę.
Pierniczek zdobywany za każdym razem, kiedy ułożymy z kafelków słodycza.
Krewką starowinkę i dzieciaki napędzają kolorowe kropki, którymi ozdobione są krawędzie kafelków. Każda postać porusza się o tyle pól, ile jest kropek w jej kolorze na krawędziach słodkiego układu kafelków. Ten genialnie prosty system umożliwia taktyczne manipulowanie ruchem pionków z szachową premedytacją.
Wykonanie gry, wykorzystanie pudełka do stworzenia obszaru gry, chatka w imponującym 3D to bezapelacyjnie mistrzostwo świata.
Zacytuję samego siebie po przygotowaniu rozgrywki:
"Ja pierniczę! Jakie to cudne!"

07 grudnia 2021, 15:22

Monster City

Monster City

6

W Monster City dobierasz budynki do swojego miasta, żeby zapunktować i starasz się za wszelką cenę nie dobrać karty potwora który psuje ci architekturę. I grasz na przeczekanie, żeby potwora musiał dobrać kto inny.

Rzecz w tym, że każdy potwór ma apetyt na inny zestaw budynków. Za wizytę potwora dostaje się odszkodowanie, a za kasę stawia się nowe budynki. Tak, tę grę napędza potworomobile! Tak naprawdę chcesz, mieć potwora w mieście, żeby popsuł budynki, których nie potrzebujesz, a ty zadzwonisz do ubezpieczyciela po finanse. Ten system działa tak sprawnie, że rekompensata należy się nawet jeśli potwór nic nie zniszczył. Hmm... czyżby darmowa kasa? 🤔

Finansowanie rozwoju miasta jest tu proste jak drut do zbrojenia żelbetonu. Jeden wybrany budynek kosztuje jeden pieniądz. To się świetnie składa, bo odszkodowanie, to też dokładnie jeden pieniądz. Żetony forsy są tak fajne, że chciałoby się mieć ich więcej niż dwie sztuki, ale nie można, więc jest przymus inwestowania. To dobrze, bo interes musi się kręcić.

Jak się robi punkty na potwornej patodeweloperce? Bajecznie prosto. Każdy to potrafi!
Bierzesz kartę budynku z wystawki płacąc piniądz lub bierzesz wybranego potwora i dostajesz piniądz. Albo raz na grę nie robisz nic, bo każdemu należy się odrobina wolnego. Wtedy z wdziękiem kogoś innego pakujesz na minę.
Cztery razy w trakcie rozgrywki zostanie dociągnięta karta punktowania. Kiedy już do tego dojdzie, każdy wybiera jedną z czterech kategorii, w której chce zebrać punkty. Z czasem liczba dostępnych opcji maleje, aż trzeba się zmierzyć z konsekwencją poprzednich wyborów. Można grać z planem, można grać koniunkturalnie.Da się tak i tak.

Monster City to gra o pakowaniu znajomych na minę wielkości godzilli.

07 grudnia 2021, 15:18

Kroniki Zbrodni: 2400

Kroniki Zbrodni: 2400

9

Mój ulubiony film to Blade Runner, więc detektywistyczno cyberpunkowe klimaty noir są bardzo bliskie mojemu okablowanemu serduszku.
W najnowszej odsłonie karcianego point and click znajdziemy korporacyjne intrygi, wszechobecne AI, cyber przestrzeń, gdzie nie wszystko jest takie, jakim się wydaje, całą zgraję typów spod krzemowej gwiazdy.
Wisienką na wirtualnym torcie są cyber wszczepy. Ta nutka transhumanizmu robi grę. Są nie tylko klimatyczne ale i bardzo poręczne.
W grze towarzyszy nam kruk jako mobilna baza danych. Kruk jak kruk. Przydaje się. Psa sprzed tysiąca lat lubiłem bardziej.
Wszczepy i przestrzeń wirtualna klimatycznie robią robotę.
Galeria postaci które napotkamy podczas śledztw jest bardzo barwna i wyczerpuje wszystkie charakterystyczne typy postaci od ludzkich po nieludzkie. Jedna z kart to wypisz wymaluj Monica Bellucci, a to już cios poniżej pasa w moją podświadomość.
Sprawy do rozwiązania są zrealizowane bardzo dobrze. Podczas rozgrywania scenariusza można zdobyć ekstra modyfikację, więc warto być dociekliwym, bo umożliwia ona myszkowskiego po alternatywnych ścieżkach. Zegar tyka, wymuszając zarządzanie czasem i optymalizację swoich działań.
Najlepsza część z serii.

10 listopada 2021, 14:26

Czerwona Katedra

Czerwona Katedra

9

- Iwanie Iwanowiczu Iwanow, jak się wam żyje? Zrowiście?
- A zdrowym, zdrowym. Bóg zapłać.
- Co porabiacie?
- Czerwoną Katedrę Carowi Miłościwemu stroimy tu piękną jak sen jaki złoty.
- Długo wam się z tym zejdzie?
- A komu to wiedzieć? Budulec zbieramy kostkami z takiego koła czterech pór roku i nie znasz dnia, ani godziny, kiedy ci los ześle okazję, żeby jakie cegły w ręce wpadły.
- To jak w takiej imperialistycznej grze Catan, co ją za kilka stuleci wynajdą Germanie?
- Tu jest ciekawiej. Leżą kostki na polach takiego rondla. Bierzesz dowolną z nich. I ruszasz ją o tyle pól, ile jest na niej oczek. Gdzie wyląduje, tam bierzesz surowiec, albo ruble i możesz z bonusowego akcji z karty wpływu skorzystać. Im więcej kostek na takim polu, tym więcej budulca zgarniasz.
- Nie brzmi to zbyt dziwnie. Nawet jak na rondel.
- Nie słyszeliście jeszcze najlepszego. Po skończonym ruchu, przerzucasz wszystkie kości z tego pola coś na nim wylądował.
- O, do czarta! Jak kto planował swój kolejny ruch jedną z tych kostek...
- To ma poplanowane. Ale kostkę swojego koloru lub białą można rublami pogadać, a za prestiż da się przerzucić wszystkie kostki z jednego pola. Idzie wyżyć.
- Co jeszcze ciekawego na tej waszej budowie.
- Że jak się wybiera kartę do zbudowania, to bierze się bonus, co go można dodać do jednego koloru kostek i mieć dodatkowy budulec, punkty uznania, albo zebrać surowiec z pola, gdzie inna kość stoi. Sprytne to. Losu i tak nie oszuka, ale człowiekowi pomoże.
- I podoba się wam na budowie?
- Nie narzekam. Car nie pozwala.
- Iwanie Iwanowiczu, a tak od serca, szczerze, to jak wam się Czerwona Katedra widzi?
- Ja lubię, kiedy gra mnie stawia przed zaskakującymi okolicznościami i muszę sobie z nimi poradzić, kombinując jak koń pod górę. Tak jest z tymi kostkami na rondlu. Do swojego ruchu trzeba podejść na trzeźwo i rozważyć, jak wykorzystać to, co los dał.
- A zagralibyście jeszcze raz?
- A z miłą chęcią.

10 listopada 2021, 14:17

Gutenberg

Gutenberg

9

- Rozmawiamy dziś z mistrzem Gutenbergiem o grze planszowej Gutenberg, co opowiada o narodzinach drukarstwa.
Mistrzu, czy w planszówkach też czeka nas rewolucja?
- Panie skrybo szanowny od dobrego euro oczekuję, że przy zbieraniu punktów sławy zapewni mi uczciwą rozrywkę i godne wyzwanie, żebym od gry wstał ukontentowany, czy wygram, czy komu pola ustąpię. I takim też Gutenberga znajduję.
- Jak wam się widzi wykonanie planszówki jako ekspertowi?
- Sam bym lepiej tego warsztatu drukarskiego nie urządził. Plansza jest bardzo dobrze zorganizowana, czytelna, wielce graczom pomocna. Zilustrowana gustownie, powściągliwie, że raduje oko. Człek przy niej z przyjemnością bierze się do uczciwej roboty.
Śliczne puzderka na komponenty utrzymują ład w pudełku. Ruchome zębatki takoż trafiły w me gusta jako konstruktora oraz inwentora. A już drewniane czcionki to istne cacuszka. Wielce jestem kontent z wykonania gry. Dobre to rzemiosło.
- Powiedzcie, czy tak z natury mechaniczna przecie gra może klimatem przekonać do siebie niedzielnych graczy?
- Nie sama szata graficzna zdobi dobrą grę. Winna ona bawiąc uczyć i odpowiednio dać rzeczy sprawiedliwość. W Gutenbergu odnajduję najważniejsze cechy mojego fachu znakomicie odwzorowane. W dobieraniu i składaniu zamówień liczy się tekst w ilości i rodzaju czcionek wyrażony oraz farby, zdobienia, a takoż poziom kunsztu konieczny do ukończenia dzieła. Dobry fachowiec winien stale się doskonalić, tak też dzieje się podczas rozgrywki, gdy musowo jest podnosić swoje kwalifikacje we wszystkich aspektach drukarskiego kunsztu. Montowanie zębatek w warsztacie cieszy mnie jak dziecko i szampańsko się bawię kręcąc nimi. Wreszcie obecność mecenatu podczas gry zacnie oddaje ducha epoki. Bądźmy szczerzy, bez sponsorów z żadnego prospektu profitów nie będzie. Polecam zapoznać się z notkami o sławetnych drukarkach, które sporo zawierają ciekawostek.
- Przejdźmy do sedna. Jak oceniacie rozgrywkę okiem mistrza w materii, której gra dotyka?
- Najsamprzód rzeknę o fazie planowania, w której gracze układają harmonogram pracy w turze. Każden drukarz za przesłoną przydziela kostki do wybranej akcji, a kto więcej ich przypisze do danej czynności, ten ją najprędzej wykona. Nachwalić się nie mogę takiego sposobu zorganizowania przebiegu rozgrywki, albowiem przebiega ona bardzo płynnie.
Gdy już przychodzi co do czego, gra aż sama się prosi, żeby zdrowo sobie poużywać srogo kombinując, jak tu najlepiej użyć dostępnych narzędzi, aby w tej rundzie wyjść na swoje. Taktycznego trza tu pomyślunku.
Sześć tur zdaje się mijać bystro, mimo że w klepsydrze przesypuje się piasku tak na dwie godziny. Najważniejsze, że wszyscy wiedzą, co robią i dobrze się bawią, nie ważne młody czy stary, mistrz czy czeladnik.
- Cóż tedy powiecie tytułem podsumowania?
- Gdyby Gutenberga nie było, musiałbym go samemu wynaleźć. Znajduję go bardzo satysfakcjonującą grą średniej ciężkości, co trafi w gusta wielu i często będzie gościć na stołach.

10 listopada 2021, 13:23

Na straganie

Na straganie

7

Nie oceniajcie gry po okładce. Grafika sugeruje familijne pykadełko w stylu smartfonowo-fejsbukowej gierki o klikaniu warzywek i mikrotransakcjach. W rzeczywistości Na straganie jest cięższe, niż na to wygląda, choć to wciąż waga średnia piórkowa. Już pierwsza decyzja, które kości z trzech przeznaczyć na zakup karty z rynku, a które do aktywacji pola w swojej farmie jest dość istotną, gdyż aktywujemy pola u wszystkich graczy, co skutkuje ciekawymi dylematami. Radosne gromadzenie kart na swoim podwórku jest w istocie majstrowaniem przy silniczki, który musimy uodpornienia na kaprysy kostek. Zawsze warto mieć kilka worków pod ręką, żeby wpłynąć na wynik rzutu. Sadzenie słoneczników na planszetce podnosi wydajność z pól/kart. Ta gra ma kilka sprytnych mechanik rodem z głębszej gry. Solidny familijny kościany łamigłówek.

17 sierpnia 2021, 16:44

New Frontiers

New Frontiers

7

Plansza, ostateczna granica. Galaktyka w pudełku. Puerto Rico in spaaace! Gwiezdny pasjans multiplayer, dla lubiących kosmiczne klimaty. Planszowe Race for the Galaxy z wyborem ról. Planety są okrągłe, a rozgrywka dynamiczna.

17 sierpnia 2021, 16:29

Abyss

Abyss

8

Głębinowa ruletka. Podwodne kasyno pełne hazardowych zagrań, które wpływają wzajemnie na siebie oraz na sytuację i opcje dostępne dla wszystkich graczy. Nawet proste odkrywanie kart podczas eksploracji to okazja dla rywali do korzystnych zakupów. Buszowanie na rynku podwodnych nieruchomości tworzy dla konkurencji sposobności do inwestowania. Wprawne pozyskiwanie oceanicznych lordów pozwala tworzyć kombosy umiejętności, dodatkowe możliwości punktowania. Prawdziwe skarby Abyssa to dodatki do niego, z których Lewiatan wprowadza soczystą walkę z potworami, a Kraken umożliwia złośliwą zabawę w przerzucanie gorącego kartofla i dokłada jaskinie hazardu. Podobnie jak w GWT, grać obowiązkowo z dodatkami.

17 sierpnia 2021, 00:07

Great Western Trail

Great Western Trail

10

O tym, jak krowy zdobyły Dziki Zachód bez jednego wystrzału. O tym, jak pustkowia cywilizowały się z każdym postawionym budynkiem. O tym, jak kilka krów sprzedać za garść dolców, żeby móc następnym razem większe stadko wysłać na przejażdżkę koleją z biletem w jedną stronę. O pieczołowitym pielęgnowaniu własnej planszetki. O lawinowo rosnącej liczbie opcji z każdą turą. O tym, że z dodatkiem gra jest kompletna i tak się nie robi, że bez niego genialna gra wygląda na półprodukt.

16 sierpnia 2021, 23:54

Kakao

Kakao

8

Kubek gorącego kakao, tym jest ta gra. Smakowita, odprężająca, relaksująca. Można grać ostrzej, rywalizacyjnie, tak jak kakao da się pić na wyścigi. Naprzemienne układanie szachownicy z kafli dżungli i kafli pracowników ma w sobie coś z medytacyjnego transu, który zamienia mózg w kalkulator do przeliczania każdego potencjalnego ruchu na możliwe do zdobycia punkty. Operowanie narysowanymi na krawędziach meplami tak, żeby ugrać jak najwięcej jak najlepszych akcji potrafi rodzić nieoczekiwane konsekwencje dzięki zasadzie dokładania kafli dżungli, co może odpalić bonusowe akcje dla każdego gracza, który przyczaił się w sąsiedztwie ze swoimi meplami. Trochę walki o przewagi w świątyniach na pewno nikomu zbytnio nie zaszkodzi. Do Kakao można dosypać całe garści dodatków wedle upodobania i doprawić sobie grę do smaku. Familijny delikates od mistrza dobrze przyrządzonych mechanik, Phila Walker-Hardinga.

16 sierpnia 2021, 23:40

Paryż: Miasto świateł

Paryż: Miasto świateł

9

W zwodniczo ładnym pudełku, wśród złudnie ślicznych komponentów kryje się gra, która jest jak bójka z paryskim apaszem w mrocznym, ślepym zaułku. Już w fazie wykładania bruku na planszę i dobierania kafli budynków trzeba planować swoje przyszłe ruchy i przewidywać zagrożenia. Nie bez powodu obszar gry mieści się w pudełku, ma być ciasno, gracze muszą wchodzić sobie w drogę, przepychać się łokciami, walczyć o każdą okazję do zapunktowania. Tu się gra w zwarciu, na granicy nokautu, bezpardonowo. Dobrze zagrana widokówka potrafi być jak lewy sierpowy, butelka rzucona zza lady, żyletka wszyta w kaszkiet, kogoś na pewno zaboli. Świetny friendship destroyerdestroyer, albo jeśli wolicie: destructeur d'amitié.

15 sierpnia 2021, 15:21